De Apenijnen.

Vanmorgen (donderdag) afscheid genomen van de Adriatische zee.
Langzamerhand veranderde het landschap. De heuvels groeiden om ons heen. Het fietsen werd ook steeds zwaarder
De hellingen steeds steiler en het asfalt steeds slechter.
Grote gaten en scheuren in het asfalt.
Boerderijen en kleine gehuchtjes staan leeg en vervallen tot ruïnes.
Om ergens een plekje te vinden om te overnachten was dit keer een ramp. Weinig mogelijkheden op het platteland. En als er iets was, dan was het seizoen nog niet begonnen
Pas om zeven uur 's avonds kwamen we terecht op Oasi Cocchiola in het gehuchtje Valle del Marecchia.
Het was daar een paradijs en het diner was weer top.
Vrijdagmorgen eerst een Italiaans ontbijt, afgerekend (koopje) en weer vertrokken voor deel twee Apennijnen.
Direct 3 km klimmen tot max 9%. Vervolgens een lange afdaling tot Sansepolcro.
De rest van de etappe was voordurend klimmen en dalen.
Het was vandaag een behoorlijk zware rit.
Vroeg in de middag een hotel geboekt in Piccione om niet weer voor een verrassing komen te staan.
Maar de verrassing kwam wel, want het hotel ligt op 500 m. hoogte.
Drie á vier km klimmen met een stijgingspercentage van plm. 10 a 12%. We werden wel beloond met een geweldig uitzicht.
Namelijk de groene heuvels van Umbrië, daar hebben wij nu het uitzicht op.